15 maja 2022r. rejon bielski przeżywał Paschalny Dzień Wspólnoty. Odbył się on w Brańsku – miejscu, gdzie wspólnota Domowego Kościoła dopiero „raczkuje”. Tym bardziej cieszył fakt, że miał on nieco odmienny przebieg niż dotychczasowe. W pierwszej części każdy z kręgów rejonu miał zaprezentować znak swojej małej wspólnoty i opowiedzieć, czym ona w ostatnim czasie żyła. Był to niezwykły czas doświadczenia różnorodności w Ruchu Światło – Życie, do którego należymy. Najważniejsze jednak w tej części Dnia wspólnoty były świadectwa, które jednoznacznie mówiły o Bożym działaniu w życiu poszczególnych małżeństw, a przez to mające wpływ
na całą wspólnotę DK. Każdy członek Ruchu Światło – Życie jest uczniem Pana Jezusa i z tego powinna wypływać chęć permanentnej formacji, w której nie może zatrzymać się na tzw. „podstawowej”. Czynny udział w życiu Ruchu, udział w rekolekcjach – przygotowuje każde małżeństwo do służby, do podejmowania posług na miarę łaski, jaka obdarza nas Chrystus „tu i teraz”. Uczeń Jezusa w każdej sytuacji powtarza „wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia”, dlatego nie cofa się przed zadaniami jakie stawia wspólnota, a przyjmuje je, by również w ten sposób umacniać jedność małżeńską. W godzinie odpowiedzialności dzieliliśmy się naszym konkretnym zaangażowaniem w akcje ukazujące naszą solidarność z innymi grupami lub społecznościami. Ponieważ „ więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu” - zebrane na spotkaniu pieniążki przekazaliśmy na działalność Bractwa Małych Stópek. Kulminacyjnym punktem programu Rejonowego Dnia Wspólnoty była Msza Święta, podczas której na ołtarzu Pańskim składaliśmy radości i troski małżeństw należących do Domowego Kościoła oraz tych z brańskiej parafii. W kazaniu zaś ksiądz Dariusz Misior postawił wszystkim pytanie: Czy jestem wizytówką Chrystusa? Po Wieczerzy Eucharystycznej udaliśmy się do domu parafialnego na agapę. Przy suto zastawionym stole, wśród gwaru gromady dzieci dzieliliśmy się sobą i cieszyliśmy ze spotkania „starego” i „nowego” pokolenia małżonków wspólnoty Domowego Kościoła.
Dziękujemy Ci Boże, który „gromadzisz nas i łączysz nas w jedno”.
